|
SAMENVATTING VERSLAG VAN EEN VOETTOCHT OVER DE CAMINO DE
SANTIAGO
VAN ST. JEAN PIED DE PORT NAAR LEON VAN JOHN VAN MEER (Stamboom 4-Loenhout)
De voorbereiding
Een jaar of zes/zeven geleden hoorde ik voor het eerst van de pelgrimstocht naar Santiago de Compostella. Ik ben niet
zo’n fanatieke wandelaar of fietser
en dacht dan ook niet gelijk, “dat zou ik nou ook eens willen doen,” maar toch bleef het idee een beetje in mijn hoofd rondzingen. Op een gegeven moment
sprak ik erover met mijn broer Ad, die des te meer een fietser en wandelaar is en hij was direct zeer enthousiast. In de jaren daarop bleef het idee een
beetje sudderen maar liet ons niet helemaal los. Tot we op een goed moment, ik dacht medio 2005, de geest kregen en het plan concreter zijn gaan invullen.
In eerste instantie dachten wij aan fietsen vanuit Nederland. Maar omdat mijn broer een beperkt gezichtsvermogen heeft besloten we, daarvan af te zien en
onze plannen te richten op een
voettocht
over de Spaanse Camino.
Vanuit St. Jean Pied de Port (Fr.), aan de voet van de Pyreneeën, via
Pamplona naar Puente la Reina en over de Camino Francés richting Santiago.
Er zijn nog diverse andere routes mogelijk maar we kozen
uiteindelijk voor deze, omdat die over de oude pelgrimsweg voert.
Toen Karel de Grote met zijn leger in 777/778 over de Pyreneeën trok was deze van oorsprong Romeinse weg al 800 jaar oud!
Inmiddels waren we lid geworden van
Het Nederlands Genootschap van St. Jacob
een vereniging van en voor belangstellenden in de pelgrimstocht
naar Santiago de Compostela in Galicië(SP). Dit Genootschap staat mensen, die overwegen de pelgrimstocht te maken, met raad en daad bij.
Ons enthousiasme voor de tocht groeide nadat wij in ‘s-Hertogenbosch een manifestatie van het Genootschap hadden meegemaakt en veel enthousiaste
mensen hadden ontmoet, die de tocht al geheel of gedeeltelijk te voet of per fiets hadden gemaakt.
Na overleg met het thuisfront besluiten we definitief om in 2006 een gedeelte van de tocht te lopen en hiervoor 4 weken uit te trekken. Als alles goed
verloopt en we blijven gezond, willen we het laatste gedeelte in 2007 doen.
We reserveerden de reis naar Bayonne bij
Eurolines, een
busonderneming, welke lijndiensten onderhouden door heel Europa. Datum vertrek
maandag 28 augustus 2006 om 19.30 u. vanuit Breda. We kiezen voor deze periode omdat de herfst en het voorjaar, volgens informatie,
de beste
tijd is om deze tocht te maken en niet onbelangrijk, dan
zijn in de
Rioja
de druiven rijp!
Nadat een en ander definitief was vastgelegd moesten de puntjes op de i worden gezet:
-
Inventarisatie van de benodigde materialen, kleding en toiletspullen.
-
Aanschaf van een goede slaapmat/slaapzak, tent en kampeerattributen. Uiteraard alles zo licht mogelijk.
-
Aanschaf van de
Wandelgids “Spaanse St. Jacobsroute”
in 40 dagtochten en bestuderen van allerlei beschikbare documentatie.
-
Aanschaf van
de Pelgrimspas
bij het Genootschap, de zgn.
Credencial del Peregrino
Na veel wikken en wegen, wat nemen we wel en wat niet mee, teneinde de last tot het minimale te beperken, woog onze rugzak, exclusief water en
leeftocht, toch nog ruim 12 kg.
WE GAAN VAN START
|
Op maandag 28 augustus 2006 stappen wij ’s-avonds om 19.30 in Breda
op de bus.
We zijn niet de enige Camino-gangers. Een flink aantal
rugzakkers met de ons inmiddels zeer bekende
Jacobsschelp
opgespeld,
gaat richting het kantoor van de
“Association Les Amis du Chemin de
St. Jacques”
voor hun eerste stempel in de Pelgrimspas ten bewijze dat
men vanaf deze plaats de St. Jacobsroute heeft afgelegd.
|
31-8-2006 Naar Roncesvalles
28 km. Erg zware tocht door de
schitterende Pyreneeën.
Na een rustige dag in St. Jean Pied de Port breken wij donderdag 31 augustus rond 5.00 u op. Het is nog pikkedonker en het valt niet mee om alle
spullen ordelijk in te pakken. Om 6.00 u. gaan we op pad voor onze eerste Pyreneeën-etappe van 28 km. naar Roncesvalles. Het wordt een hele
zware maar schitterende tocht. De zonsopgang boven de Pyreneeën, op een hoogte van 300 mtr., de dalen beneden nog gevuld met nevel, is een hele
bijzondere bijna mystieke ervaring. Naarmate het lichter wordt zien wij voor en achter ons de andere pelgrims langs de bergflanken klimmen.
|
Na ongeveer 3 uur klimmen komen we langs het levensgrote
Mariabeeld d’Orisson
en het
stenen kruis van Thibault.
Via de Col de Bentarte bereiken we rond 13.00 u. bij de grensovergang tussen Frankrijk en Spanje, waar voor het eerst in uren
weer een bron is. Hier verzamelen zich al snel een hele groep pelgrims om de dorst te lessen en even op adem te komen. Het is
inmiddels erg warm geworden 38 gr. We zitten inmiddels op 1337 mtr (een klim van 1150 mtr).
De Pas van Cisa, het hoogste
punt (1430 mtr.) bereiken we 2 u. later en daarna gaan we bergafwaarts langs de beroemde Pas van Ibaneta, waar
ridder
Roeland
(met zijn hoorn “Olifant”), in de pan werd gehakt door de Basken en de hulp van Karel de Grote om hem te ontzetten,
te laat kwam.
|
|
Moe maar uiterst voldaan komen we om 17.00 u. aan bij de refugio “San Conventue Hospitalis de Roscidevalles’, een
voormalig klooster.
..Na onze pelgrimspas te hebben afgestempeld krijgen we op een nette kamer tezamen met 8 andere
pelgrims een stapelbed toegewezen. E
r is geen keuken of eetgelegenheid in de refugio dus gaan we na ons opgefrist te hebben,
naar de enige bar in het dorp. De eigenaar vertelt ons dat hij op last van het klooster pas na de Avondmis (20.00 u.) het
restaurant mag openen? Hier heeft de Kerk het nog voor het zeggen!
|
1-9-2006 Naar Zubiri
26 km. middelzware tocht met veel groen, bos, weiden en watertjes
Vandaag hebben we een middelzware tocht van 26 km.voor de boeg. Op advies van een op het eerste gezicht
goed geïnformeerde Belg?! kiezen we niet
voor de refugio in de etappeplaats volgens het routeschema, omdat deze overvol zal zijn. Maar voor Zubiri, ongeveer 1 uur eerder. Net op weg komen we
langs een groep Spanjaarden die met een volbeladen ezel de Camino lopen. Prachtig gezicht.
Het wordt door de hitte toch
een hele zware tocht en als we
rond 15.00 u. bij de refugio aankomen blijkt ook deze overvol! Er zijn er meer op het idee gekomen om vandaag, na de zware Pyreneeën-etappe van
gisteren wat eerder te stoppen. Alle slaapplaatsen in het dorp zijn bezet en je ziet hele groepen uitgeputte pelgrims radeloos rondtrekken op zoek naar een
onderkomen. Als uiteindelijk om 17.00 u. de hospitaleros,
de beheerders van de refugio, komen opdagen komt er alsnog een oplossing. De aangrenzende
gymzaal wordt opengesteld.
2-9-2006 Naar Pamplona
20 km. Lichte wandeling over eeuwenoude pelgrimsbruggen. Weinig hoogteverschillen
Een goede nacht gehad en op pad naar
Pamplona, de stad van de stierenvechters en de stierenloop. Elk jaar in juli, tijdens het feest van de
beschermheilige
St. Fermin, worden de stieren door de stad naar de arena gedreven. Jonge mannen demonstreren hun moed door vlak voor de
stieren uit te gaan lopen.
De tocht vandaag, getypeerd in het boekje als
“relatief gemakkelijk”, valt i.v.m. de hitte 35 gr. toch erg tegen. Blijkt maar
weer dat
relatief
een zeer rekbaar begrip is.
3-9-2006 Naar Puenta la Reina
25 km. Middelzware tocht met flinke stukken asfaltweg.
Om 6.10 u. worden we gewekt met een vrolijk “Buenos diaz” en worden de lichten ontstoken. Wegwezen voor 7.30 u. is de boodschap. We ontbijten
met gisteren gekocht stokbrood (niet echt vers meer) op het pleintje voor de refugio, alvorens
koers te zetten naar Puenta la Reina.
We lopen door het mooie park van de universiteitscampus van Pamplona, en drinken koffie in een barretje aan de rand van de stad. De weg is licht
stijgend. Na het dorp Zariquiegui volgt een vrij zware klim naar de Col de Perdon. Een bergrug op een hoogte van 800 mtr. Achter ons Pamplona
schitterend in een mooi groen landschap in de zon, voor ons een vrij dor en droog gebied, sterk afdalend
richting Puenta
la Reina. Op deze bergrug
een rij gigantische windmolens en op de pas een pelgrimsmonument voorstellende de karavaan van pelgrims op de Camino. Doet op het eerste gezicht
een beetje denken aan de uittocht van de Joden uit Egypte. Tegen de middag wordt het weer bloedheet (38 gr.) en zijn blij dat we om 15.30 u. in
Puena la Reina aankomen.
4-9-2006 Naar Estella
22 km. Veel stijgen en dalen over onverharde weggetjes.
Na een verkwikkende nachtrust en een lekker ontbijtje vertrekken we rond 7.30 u. naar Estella
volgens het boekje 6 uur lopen(exclusief rusttijden)
We krijgen gelijk een vrij lastige klim naar een hoogte van 500 mtr. En dan is er koffie!!! in Cirauqui. Daar zijn we wel even aan toe na 2 uur klimmen.
Aanvankelijk is het lekker fris maar tegen de middag wordt het weer erg warm en op het laatst zoeken we bij elk schaduwplekje even verkoeling.
Moeten toch ander hoofddeksel aanschaffen tegen het verbranden van het gezicht. We komen twee Italianen tegen die te paard de Camino volgen.
Rond 15.00 u. komen we in Estella aan. De pijnen en pijntjes gaan nu na een kleine week wandelen opspelen.
5-9-2006 Rustdag in Estella/Lizarra
Het stadje werd omstreeks 1019 gesticht. Aanvankelijk woonden er alleen Franse kolonisten die door de koning van Navarra waren aangetrokken om de economie op gang
te brengen. Het was aan inwoners van Navarra toen verboden om hier te wonen. Aan de Nôtre Dame de Rocamadour is de Franse invloed nog te zien.
6-9-2006 Naar Los Arcos
21 km. Middelzware tocht, veel stijgen en dalen en door verstilde dorpjes.
We staan om 6 u. op, pakken tent en rugzakken in en gaan rond 7.00 u. op pad. Het “dreigt” weer een hete dag te worden. Het valt niet mee om na de
rustdag weer het ritme te vinden. Ervaren het nu weer als zwaar. Onderweg ontmoeten we een Spaanse zwerver
die met zijn hond achtereenvolgens
de Camino de Plata, de Camino de Norte en thans de Camino Francés heeft gelopen. Trots laat hij twee volle stempelkaarten zien welke op naam van
zijn hond blijken te staan!!! Mijn broer voelt zich wat licht in het hoofd, mogelijk t.g.v. te weinig eten en moet het de eerste uren rustig aan doen.
7-9-2006 Naar Viana
20 km. Middelzware tocht vanwege het vele stijgen en dalen.
6.00 u. op i.v.m. hitte op de zolder. Vandaag een korte etappe van 18 km. aanvankelijk redelijk vlak, later volgen er meerdere klimmetjes. Het is deze dag
voor het eerst bewolkt. Helaas begin ik last te krijgen van mijn rechtervoet. Gelukkig dat de etappe niet lang is. In de refugio kan ik spullen uit de EHBO-kast
nemen om mijn voet te verzorgen. We vinden onderdak in een oud klooster dat speciaal voor de pelgrims is opgeknapt
John heeft moeten opgeven..
|
