Geduldig team scheelt patiënt ruim een week

Voor de gynaecoloog is het open maken van een buik in de meeste gevallen veel gemakkelijker dan het gepuzzel met de laparoscoop. De patiënte is dan echter de pineut. Zij moet met een buikwond een week in het ziekenhuis blijven terwijl een behandeling à la Van Meir de volgende dag al ontslag betekent. "Je moet er gewoon goed de tijd voor nemen. Dan duurt het maar anderhalf uur in plaats van een kwartier. Dat kan alleen als het team in de operatiekamer ook bereid is tot die extra inzet. Ik heb het geluk gehad met zo'n team te kunnen werken."

Na bijna dertig jaar in de Oosterscheldeziekenhuizen in Goes en Zierikzee, achtduizend bevallingen en tienduizenden andere behandelingen, nam Van Meir gisteren afscheid tijdens een drukbezochte receptie in de Oosterscheldeziekenhuizen in Goes. Hij had best veel langer willen werken, maar twee hernia-operaties lieten hem weten dat het op zijn 63e genoeg moest zijn. Van Meir gaat zich wijden aan zijn huis, 'het kasteeltje' in Kruiningen, een monument waaraan altijd werk genoeg is, aan zijn antieke auto's en aan zijn vrouw natuurlijk, die vaak genoeg met maltezers Joep en Pol alleen heeft gezeten.

Als het alleen aan Van Meir zelf had gelegen, was hij nooit gynaecoloog geworden. "Biologieleraar, dat leek me wel mooi. Maar mijn eigen biologieleraar had spijt dat hij geen dokter was geworden en spoorde mij aan om medicijnen te gaan doen. Dat ging ik doen, in Utrecht en het beviel me geweldig. Huisarts leek de beste specialisering voor mij, want het is breed met veel sociale en emotionele aspecten. We hadden al een plaats gevonden, maar mijn laatste co-schap moest ik nog afronden en dat was bij de gynaecologen. 'Jij moet gynaecoloog worden', zei mijn opleider en zelf was ik daar zo langzamerhand ook over aan het denken."

Van Meir vond een opleidingsplaats in Rotterdam. "En ik heb er sindsdien geen seconde spijt van gehad. Ook gynaecologie is een heel breed specialisme. Je krijgt te maken met techniek, met emotionele en sociale aspecten. Er zit een wereld van verschil tussen een bevalling en een behandeling bij vruchtbaarheidsproblemen. Tussen het verwijderen van een baarmoeder of een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Het is ook een vergissing te denken dat je alleen maar vrouwen in je spreekkamer krijgt. Heel veel mannen komen mee." Het zit er overigens dik in dat het vak in dat opzicht zal veranderen. "De maatschappen moeten groter worden zodat zich binnen het specialisme aandachtsgebieden kunnen ontwikkelen. Voor de werkdruk is dat ook beter. Maar als ik heel eerlijk ben, ben ik blij dat ik het over de volle breedte heb kunnen doen."

De veranderingen die tijdens Van Meirs loopbaan hebben plaatsgevonden, zijn alleen maar ten goede gekomen aan de patiënten. "De apparatuur is zo verbeterd dat je veel minder hoeft te snijden. Met de huidige echoscopieën kunnen we zo gedetailleerd onderzoeken en vastleggen, dat kijkoperaties dikwijls ook al achterwege kunnen blijven." Als er dan toch gesneden moet worden, legt Van Meir er eer in een zo fraai mogelijk litteken achter te laten.

Hoewel hij zijn keuze uiteindelijk als een zegening ervaart, heeft hij het vak nooit opgedrongen aan zijn kinderen. "Vreemd genoeg is onze jongste dochter op dezelfde manier in de opleiding terechtgekomen als ikzelf. Bij haar laatste co-schap was het raak. Onze oudste dochter, daarentegen, riep al als heel klein kind dat ze gynaecoloog wilde worden. En onze zoon? Die werkt bij de KLM, ook heel interessant."